Εάλω η Πόλις - Άλωση της Κωνσταντινούπολης (29-05-1453)

         Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης

υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β'. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 (Ιουλιανό ημερολόγιο). Η άλωση αυτή της Κωνσταντινούπολης, σήμανε και το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Το Βυζάντιο ήταν ήδη εξασθενημένο και διαιρεμένο τους τελευταίους δύο αιώνες, σκιά της παλιάς Αυτοκρατορίας. Η Άλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και αργότερα, μετά την επανάκτησή της το 1261, οι πολιτικές και θρησκευτικές έριδες, η αδυναμία βοήθειας από την Δύση, η άσχημη οικονομική κατάσταση και η φυγή ανθρώπινου δυναμικού, οδήγησαν στη σταδιακή εξασθένηση και συρρίκνωση. Η κατάληψη της Καλλίπολης το 1354 από τους Οθωμανούς, η οποία έφερε ορδές φανατικών μουσουλμάνων πολεμιστών στην Ευρώπη, σταδιακά κύκλωσε εδαφικά το Βυζάντιο, το οποίο έγινε το 1373 φόρου υποτελές στον Οθωμανό σουλτάνο. Έτσι, η Άλωση ήλθε ως φυσικό αποτέλεσμα και της αδιάκοπης επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ευρύτερη περιοχή. Οι συγκρούσεις ήταν ιδιαίτερα άνισες υπέρ των Τούρκων, σε σημείο που να μνημονεύεται από τις πηγές το τετελεσμένο της έκβασης της πολιορκίας. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στον ηρωισμό των πολιορκημένων και ιδιαίτερα του Αυτοκράτορα. Το γεγονός της πτώσης της «θεοφυλάκτου Πόλεως», άφησε βαθιά ίχνη στις πηγές της εποχής.

Τα ξημερώματα της Τρίτης, 29 Μαΐου 1453, γύρω στις 2.00 το πρωί, εκδηλώθηκε γενική επίθεση των εκατό, περίπου, χιλιάδων, στρατιωτών του Οθωμανού σουλτάνου Μωάμεθ Β’, εναντίον των επτά, περίπου, χιλιάδων υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης, υπό τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ο οποίος έπεσε μαχόμενος. 

Ο ίδιος ο Μωάμεθ, επονομαζόμενος πλέον «Πορθητής», μπήκε στην Πόλη την Τρίτη, ή την Τετάρτη, και αφού προσευχήθηκε στην Αγία Σοφία, όπου είχαν κατασφαχτεί λίγο πριν κάμποσες εκατοντάδες αλλόφρονων κατοίκων της Βασιλεύουσας, κατέλυσε στα ανάκτορα των Βλαχερνών. Ο Οθωμανός σουλτάνος κράτησε για τον εαυτό του τα τείχη και τα κτίρια της Πόλης, παραδίδοντας ό,τι απέμενε, τους ανθρώπους και τις περιουσίες τους, στα στρατεύματά του για να λεηλατήσουν κατά το δοκούν. Οι σφαγές, οι δηώσεις, οι καταστροφές, δεν είχαν προηγούμενο τις τρεις ημέρες που διήρκεσε η λεηλασία - την τέταρτη μέρα η Πόλη ήταν ένας απέραντος ερειπιώνας.

Έτσι κατέληξε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μετά από έντεκα αιώνες, από το 330 μ.Χ. που ιδρύθηκε η Κωνσταντινούπολη. Η Άλωση της Πόλης σημάδεψε την νοτιοανατολική Ευρώπη, εγκαινίασε την Τουρκοκρατία στην Ελλάδα, ενώ έδωσε μια τεράστια πολιτιστική ώθηση στη Δύση, όπου και κατέφυγε το άνθος της Βυζαντινής διανόησης, για να γλιτώσει τη σφαγή.

Απόρροια της Άλωσης ήταν η ανελέητη συνέχιση της εδαφικής προώθησης των Τούρκων στην Β.Αφρική και στην Κεντρική Ευρώπη . Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της, απειλώντας την Βιέννη.

Πηγή:wikipedia.org